Dit is het verhaal van een echtpaar
Vlaanderen en Brabant
en een zoon kregen: Brussel
en daarna twee anderen, Holland en Wallonië.
Vlaanderen en Brabant hadden voortdurend ruzie
en wilden scheiden. En Brussel keek naar zijn broer Wallonie, en ze gingen naar hun ooms Oostenrijk en Hispania.
Oostenrijk is oud van het vechten met Turkije zo veel
en liet het huis over aan het bevel van Hispania.
Er waren veel problemen met de godsdienstkwestie.
Germanië wilde de oude grootvader Rome niet.
En in de hele buurt, vocht Europa over het idee van God.
Holland wilde vrij zijn en net als Portugal naar het buitenland reizen.
Hispania en haar zus Portugal reisden de wereld rond.
En brachten veel nieuwe dingen mee terug om in Europa te verkopen.
Engeland en Frankrijk waren jaloers en wilden hun deel van de taart.
Hispania was moe van zoveel wanorde.
Iedereen moest de overgrootvader Rome gehoorzamen, en dat was het.
Na zoveel puinhoop in Brussel, Vlaanderen en de Nederlanden
zei de voogd Hispania dat het afgelopen was; alles moest thuis blijven
en gehoorzamen aan het ware geloof, het geloof van de oude grootvader Rome
Ze vochten allemaal tegen oom Hispania.
Frankrijk, Holland, Pruisen.
Op het einde, veranderde Hispania zijn naam
van familie Oostenrijk naar familie Borbon de France
maar niets was geregeld
Holland verliet zijn huis, voor altijd.
Vlaanderen, Brussel en Wallonië bleven in België.
Hispania werd gepensioneerd, en alleen de Oostenrijkse familie bleef
het bevel over België.
Oostenrijk was altijd in gevecht met de opstandige zoon Holland.
Toen kwam de grootvader Frankrijk die alles wilde houden.
Brussel, Vlaanderen en Holland.
En dan Frankrijk ontdoen van de Borbons en een republiek worden.
Met een missie, het verspreiden van de republikeinse ideeën in Europa en de wereld
Maar de andere grootvaders, Engeland, Pruisen, Oostenrijk en Rusland, kwamen en versloegen Frankrijk.
Broeder Holland nam Vlaanderen, Brussel en Wallonië, en alles was geregeld.
Een eeuwige vrede die geen stand hield.
Maar de opstandige grootvader Frankrijk legde zich niet neer bij het verlies.
En hij sloot vriendschap met andere kinderen uit de buurt, Polen, Kroatië en Griekenland.
Allemaal tieners die onafhankelijk wilden zijn van hun ouders en ooms.
Brussel was ook een tiener en wilde onafhankelijk worden en vrij en gelukkig leven met Vlaanderen en Wallonië.
Maar de oude ooms Engeland, Pruisen werden boos.
Frankrijk steunde Brussel omdat het Wallonië voor zichzelf wilde. En Wallonië wilde ook weg en bij Vlaanderen gaan wonen.
Engeland hielp Brussel omdat ze niet wilden dat Nederland te sterk werd.
En Pruisen wilde vooral haar zoon Alasace en Lotharingen behouden.
En het kreeg het.
Maar Frankrijk was woedend en wilde al haar kinderen terug.
Elzas, Lotharingen, Wallonië en Brussel.
En Brussel vertrok naar huis, met Vlaanderen en Wallonië en Luxemburg, en haar andere neef, Limburg.
Dat gebeurde in 1830.
Engeland was woedend en met de hulp van Frankrijk en Pruisen, zetten de regels van het nieuwe tehuis
Limburg terug naar Holland. Luxemburg onder voogdij van Nederland en Pruisen.
Vlaanderen Brussel en Wallonië in een gedeelde studentenflat
maar onder de voogdij van Brussel en oom Frankrijk.
De grootmoeder victoria kijkt over het hele Europa huis
Maar alles werd ingewikkeld
omdat oom Pruisen wilde dat ze naar huis gingen en zich afscheidden van grootmoeder Engeland.
De rest van het verhaal gaat over de 20ste eeuw
Comentarios